+17 °С
Облачно
Антитеррор
Все новости
Творчество
14 Декабря 2020, 14:53

“Физик и лирик” Данир ИШБАЕВ: “Теле барҙың иле ҡалыр!”

Данир Ишбаев, студент 3 курса естественно-математического факультета СИ БашГУ, - родом из Бурзянского района. Учится по специальности прикладная математика. Как говорят, он физик и лирик. Пишет стихи и на башкирском, и на русском языках. Предлагаем вниманию некоторые из них. Бөрйәнем Сәскә атып, яҙҙар килгән саҡта, Ожмахҡа тиң минең Бөрйәнем. Шишмәләре сылтырап ағып ята, Шуны күрһәм - тыныс йөрәгем. Тауҙарына ҡарап, көндә хайран ҡалам, Матурлығы үтә күңелгә. Мин уларҙан йәшәү көсө алам, Ғүмер диңгеҙендә йөҙөргә. Урманында үҫкән һәр ҡайындың, Йәне барҙыр инде күрәһең. Болоттарға еткән һәр ҡаяның, Сиге юҡтыр инде, күрәһең. Матурлығы менән бер илдән дә, Кәм түгелдер минең Бөрйәнем. Әйткем килә бөтә күңелдән дә, Мәңге йәшә тыуған төйәгем. *** Бер ҡайҙала улай рәхәт түгел, Йөрәгемдә тик һин Бөрйәнем. Һине данлап шиғырҙарым яҙам, Гүзәлдәрҙән гүзәл һин илем. Ят кешеләр килеп ҡунаҡ була, Тәбиғәтең менән һоҡлана. Тауҙар, урман ҡаяларың, Шүлгән ташың ғына ни тора. Күңелемдә минең ҡурай моңо, Уйҙарымда тик һин Бөрйәнем. Ҡайҙа ғына юлға сыҡмаһамда, Тыуған яҡҡа тарта йөрәгем. Тыуған яҡ Башҡортостан минең тыуған илем, Һәм Бөрйәнем минең бишегем. Бәләкәйҙән үҫеп Бөрйәнемдә, Астым инде донъя ишеген. Сит яҡтарға сығып, йөрөп ҡайтҡас, Һағындыра тыуған яҡтарҙы. Ҡайтараһы ине бала саҡты, Һәм бәхетле булған саҡтарҙы. Ваҡыт үтә, донъя алға бара, Тик сит яҡҡа, дуҫҡай, ашыҡма. Бәхеткәйең тыуған яҡта ҡалғас, Уға ҡаршы инде һин сыҡма. (Эти стихотворения посвящены Башкортостану, родному району, где родился Динар. Он восхваляет красоту этих мест. Данир очень тонко чувствует природу, замечает все: движение ветра, дыхание леса, журчание рек...) Берҙәм булайыҡ Йәшәһен тип минең туған телем...

Сегодня - День башкирского языка
“Физик и лирик” Данир ИШБАЕВ: “Теле барҙың иле ҡалыр!”
Данир Ишбаев, студент 3 курса естественно-математического факультета СИ БашГУ, - родом из Бурзянского района. Учится по специальности прикладная математика. Как говорят, он физик и лирик. Пишет стихи и на башкирском, и на русском языках. Предлагаем вниманию некоторые из них.
Бөрйәнем
Сәскә атып, яҙҙар килгән саҡта,

Ожмахҡа тиң минең Бөрйәнем.

Шишмәләре сылтырап ағып ята,

Шуны күрһәм - тыныс йөрәгем.


Тауҙарына ҡарап, көндә хайран ҡалам,

Матурлығы үтә күңелгә.

Мин уларҙан йәшәү көсө алам,

Ғүмер диңгеҙендә йөҙөргә.


Урманында үҫкән һәр ҡайындың,

Йәне барҙыр инде күрәһең.

Болоттарға еткән һәр ҡаяның,

Сиге юҡтыр инде, күрәһең.


Матурлығы менән бер илдән дә,

Кәм түгелдер минең Бөрйәнем.

Әйткем килә бөтә күңелдән дә,

Мәңге йәшә тыуған төйәгем.
***
Бер ҡайҙала улай рәхәт түгел,

Йөрәгемдә тик һин Бөрйәнем.

Һине данлап шиғырҙарым яҙам,

Гүзәлдәрҙән гүзәл һин илем.


Ят кешеләр килеп ҡунаҡ була,

Тәбиғәтең менән һоҡлана.

Тауҙар, урман ҡаяларың,

Шүлгән ташың ғына ни тора.


Күңелемдә минең ҡурай моңо,

Уйҙарымда тик һин Бөрйәнем.

Ҡайҙа ғына юлға сыҡмаһамда,

Тыуған яҡҡа тарта йөрәгем.

Тыуған яҡ
Башҡортостан минең тыуған илем,

Һәм Бөрйәнем минең бишегем.

Бәләкәйҙән үҫеп Бөрйәнемдә,

Астым инде донъя ишеген.


Сит яҡтарға сығып, йөрөп ҡайтҡас,

Һағындыра тыуған яҡтарҙы.

Ҡайтараһы ине бала саҡты,

Һәм бәхетле булған саҡтарҙы.


Ваҡыт үтә, донъя алға бара,

Тик сит яҡҡа, дуҫҡай, ашыҡма.

Бәхеткәйең тыуған яҡта ҡалғас,

Уға ҡаршы инде һин сыҡма.
(Эти стихотворения посвящены Башкортостану, родному району, где родился Динар. Он восхваляет красоту этих мест. Данир очень тонко чувствует природу, замечает все: движение ветра, дыхание леса, журчание рек...)


Берҙәм булайыҡ
Йәшәһен тип минең туған телем,

Ят телдәрҙән ситкә тартылам.

Теле барҙың иле ҡалыр тейҙәр,

Был һүҙҙәргә бик ныҡ ышанам.


Телебеҙҙе бергә яҡламаһаҡ,

Беҙҙән башҡа һуң кем яҡлаһын?

Байлығыбыҙ беҙгә кәрәкмәһә,

Кемдәр инде уны һаҡлаһын?


Бөтә булған ел-дауылға ҡаршы,

Беҙ, Башҡорттар, берҙәм булайыҡ.

Телебеҙҙе, илебеҙҙе яҡлап,

Дошмандарҙан алып ҡалайыҡ.

Башҡорт теле
Рус телендә аралаша торғас,

Үҙ телемде артҡа ташланым.

Шиғырҙарҙы яҙып ошо телдә,

Кәрәклеген бик һуң аңланым.


Ғәйеплене эҙләп маташмайым,

Үҙ телемде үҙем үлтерҙем.

Атам мине ғәфү итер тиеп,

Ялған юлдан алға йүгерҙем.


Ғәйебемде үҙем аңлап алдан,

Дөрөҫ юлға сығып ҡараным.

Тик һуң инде, кире ҡайтып булмай,

Үҙ телемде иҫләй алманым.
(Эти стихотворения о башкирском языке, его мелодичности, его красоте. Динар призывает беречь, сохранить, защитить этот язык)
Атай
Атай, тиеп ҡосаҡлайһы килә,

Тик белмәнем ваҡыт китерен.

Күҙҙәрендә уттар яна ине,

Белмәнем шул улар һүнерен.
Ауыр саҡта алдарына ятып,

Бер илайһы ине үкһенеп.

Ҡыйын саҡта әйткән һүҙҙәр өсөн,

Бар күңелдән ғәфү үтенеп.
Ваҡыт барҙа ҡәҙерҙәрен белеп,

Яратылып, һөйөп ҡалығыҙ.

Сөнки улар был донъяла саҡта,

Һеҙ һәр ваҡыт бала ҡалағыҙ.
(Данир рос без отца, его не стало, когда ему было 3 года. В этом стихотворенни он говорит: “как рано ты покинул нас..., я хочу обнять тебя, я не думал, что эти добрые глаза могут когда-то потухнуть, ...бывает, мне очень тяжело, хочу обнять и все рассказать, тебе, отец...” Очень трогательное стихотворение)
Яратыу
Бер ваҡытта әсе һүҙҙәр әйтмә,

Һине һөйгән, яҡын кешеңә.

Бер ҡасанда уны ситкә этмә,

Ауыр саҡта инер төшөңә.
Йөрәгеңдә булған бөтә хистәр,

Тик яҡшыға ғына юраһын.

Яҡшылыҡҡа түккән бөтә көстәр,

Дауалаһын күңел яраһын.
Яңылышһаң, юлдан яҙа баҫһаң,

Дөрөҫ юлға һине баҫтырыр.

Ауырлыҡҡа, ҡайғыларға батһаң,

Һөйөү генә һине ҡотҡарыр.

Һөйөү ҡайтманы
Бөгөн күктә йондоҙ атылманы,

Кире яҡҡа шишмә аҡманы,

Һине һөйгән, һине көткән саҡтар,

Үпкәләмә, кире ҡайтманы.


Онотолдо тәүге һөйөү хисе,

Бер туҡтамай йөрәк типкәне.

Бик ҡыҫҡа шул мөхәббәттең иҫе,

Һиҙелмәй шул һөйөү үткәне.


Бөгөн күктә йондоҙ атылманы,

Ер йөҙөнә аҡ ҡар ятманы.

Һөйгән саҡта атҡан ал таңдарҙа,

Беҙҙең өсөн бөгөн атманы.
(А эти стихи – о любви к своим близким, к девушке, о силе этого чувства…)
Письмо незнакомке

Я не знаю тебя, дорогая,

Не знакомы ещё мы с тобой.

Может, рано пока признаваться,

Но влюбился в тебя с головой.


Я не знаю тебя, но уверен,

Что ты будешь моею женой.

И что в радости, горе и в бедах,

Ты будешь навеки со мной.


Ты в моей голове появилась,

Как прекрасная дева из сна.

И чтобы найти тебя в жизни,

Я потрачу сто жизней из ста.


Я не знаю тебя, но узнаю,

Как только посмотришь в глаза,

И только тогда в моем сердце,

Навеки утихнет гроза.


О тебе пока лишь вздыхаю
И ты - всего лишь мечта.

Но тебя я найду, обещаю,
Хоть потрачу сто жизней из ста.
Время
Еще один день пролетел незаметно,
Пролетел, как будто бы час.
А сколько осталось еще? Неизвестно,
Это тайна Вселенной от нас.
Каждый ставит будильник на утро,
В надежде, что встретит рассвет.
Пользуйтесь временем более мудро,
Оставьте в мире хоть маленький след.
Время не тратьте на ненужные вещи,
Есть куча всего, что нужно успеть.
Хоть раз посмотреть глупые фильмы,
Хоть раз во весь голос на публике спеть.
Не надо от жизни брать все без разбору,
Берите лишь то, что вам по душе.
Жалко, что юность дается не дважды,
И даже она пролетает уже!
***
Мы ненавидим, но прощаем,
И любим, причиняя боль.
Мы правду так легко скрываем,
Играя лишь удобную роль.
Мы разбиваем души, не жалея,
Но боимся айфон уронить.
Живём всю жизнь с вопросом "Где Я?",
Не решая, где нам лучше жить.
Мы терпим боль от бесконечной ссоры,
Не меняя в жизни ничего.
И в голове бесчисленные споры,
Но всё зависит лишь от выбора.
Твоего…

***

Смотрю на мир и думаю,

Почему все так?

Пытаюсь заглянуть вперёд,

А там - один лишь мрак.


Войною сожжены дома,

И взрывом вспахана земля.

Придётся строить города,

И снова - все с нуля.
Не сдавайся
Я много раз ошибался,
Делал что-то не так,
Но не думал сдаваться,
Сжимая руку в кулак.
Почему все сдаются?!
Не стремятся к мечте.
После первой попытки
Бегут в суете.
Ну не надо сдаваться,:
Шансов много, борись.
Во что бы то ни стало,
За мечтою гонись...

***

Я и ты, моя родная,

Будем счастливы всегда.

Ты послушай, дорогая,

Эти строки для тебя:

"Моя рыбка золотая,

Я люблю только тебя".

***

Беру я в руки карандаш,

Беру свою тетрадь.

Пойду и сяду на поляне,

И начну писать.


Пишу я о деревьях,

О реках и горах.

Как они красивы,

Не передать в словах.


Подумаю о будущем,

И в душу лезет страх.

Что ж будет-то с природой,

С цветами на лугах?..


Вот купит эти земли,

Какой-нибудь богач.

И срубит все деревья,

Безжалостный палач.


И вместо гор построит

Заводы и цеха.

Только тогда поймут все,

Правдивость этого стиха...

***

Мне снился сон

О том, что ты со мною, рядом,

О том, что вместе навсегда.

И что любовь меж нами бесконечна,

И что она меж нами на года.


Но это сон, всего лишь сон о жизни

И о любви, которой не бывать.

Ведь я …всего лишь тихий парень,

А ты звезда, которой не достать...

След любви

Я знаю, что ты любишь,

Я знаю, что ты ждешь.

Но все, что было раньше,

Теперь уж не вернешь.


Расстались мы с тобою

Не знай из-за чего.

Но знаю, что не вышло,

У нас бы ничего.


Любовь прошла бесследно,

Как сон или игра.

Но в сердце след остался,

Как-будто от пера.


И этот след надолго

Все чувства охладит,

Пока хоть кто-то верой,

Тебя не вдохновит.

Девушка мечты

Лежу я темной ночью,

Мечтаю о тебе.

Ведь нет больше женщин,

Прекрасней на земле.


Однажды поздним вечером

Мы встретились с тобой…

Со мною все в порядке,

Но болен лишь тобой.


Лежу я каждый вечер

И плаваю в мечтах.

И то, что к тебе чувствую,

Я всё пишу в стихах.


Не знаю, как признаться,

Что я люблю тебя.

Не знаю, как бороться,

И побороть себя.


Все это продолжалось

Два месяца почти,

Пока я не решился,

К любимой подойти.


Купил коробку шоколада

И белых роз букет.

Она так мило улыбнулась,

И шепотом - "привет".


Я рад был в этот вечер,

Как ни в какой другой.

Я счастлив очень-очень,

Что встретился с тобой.

Яратам
Ну люблю һине мин очень,
Бер кемгәлә не отдам.
Если кто һине обидит,
Уйламайса в морду дам.
Ҡыҙғанам шул, что поделать?
Я ведь тебя яратам.
Төндәр буйы хыялланып,
Йоҡлай алмай мин ятам.
Вот әлелә йоҡламайым,
Йоҡо килә, но не сплю.
Әйткем килә өс телдәлә,
Дорогая, I LOVE YOU.

Данир ИШБАЕВ.

(Подборку подготовила Рауля ХАСАНОВА).
Читайте нас: